1. Prawo do świadczeń zdrowotnych
Pacjent ma prawo do świadczeń zgodnych z aktualnym stanem wiedzy medycznej. Osoby wykonujące zawód medyczny powinny udzielać pacjentowi świadczeń zdrowotnych z należytą starannością oraz zgodnie z zasadami etyki zawodowej. Świadczenia zdrowotne powinny być udzielane w pomieszczeniach i przy użyciu urządzeń spełniających obowiązujące wymagania fachowe i sanitarne. W stanie polegającym na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji organizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wymagane jest podjęcie natychmiastowych medycznych czynności ratunkowych i leczenie. W przypadku porodu pacjentka ma prawo do natychmiastowego uzyskania świadczeń zdrowotnych z nim związanych. Pacjent ma prawo żądać, aby lekarz udzielający mu świadczeń zdrowotnych zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie. Twoje żądanie powinno zostać odnotowane w dokumentacji medycznej. Lekarz może odmówić, jeżeli uzna żądanie za bezzasadne i ma obowiązek odnotować odmowę w dokumentacji medycznej pacjenta. Zasady mają zastosowanie również do zawodu pielęgniarki i położnej.
2. Prawo do informacji
Pacjent ma prawo do uzyskania od lekarza przystępnej informacji o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych i możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych oraz dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania lub zaniechania, a także o wynikach leczenia i rokowaniu. O prócz pacjenta prawo do uzyskania informacji mają: opiekun prawny, opiekun faktyczny, osoba upoważniona przez pacjenta. Jeżeli pacjent nie chce być informowany o wszystkich lub niektórych faktach dotyczących swojego stanu zdrowia, ma prawo żądać, aby lekarz nie udzielał mu takich informacji.
3. Prawo do wyrażenia zgody na udzielenie świadczeń zdrowotnych
Pacjent po uzyskaniu od lekarza wszelkich niezbędnych informacji o swoim stanie zdrowia i proponowanym leczeniu, ma prawo do wyrażania zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody. W przypadku zabiegu operacyjnego albo zastosowania metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko, zgodę wyraża się w formie pisemnej. W każdej innej sytuacji, zgodę lub odmowę wyrażenia zgody pacjent możesz wyrazić ustnie. Bez zgody może być przeprowadzone badanie lub udzielone inne świadczenie zdrowotne, tylko jeżeli pacjent znajdzie się w stanie zagrażającym niebezpieczeństwem utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia.
4. Prawo do tajemnicy informacji
Osoby wykonujące zawód medyczny mają obowiązek zachować w tajemnicy wszelkie informacje o pacjencie i jego stanie zdrowia, które uzyskały w związku z wykonywaniem zawodu. Pacjent może jednak wyrazić zgodę na ujawnienie takich informacji. Bez zgody lekarz lub inna osoba wykonująca zawód medyczny mogą ujawnić informacje związane z pacjentem tylko gdy: zachodzi potrzeba przekazania niezbędnych informacji związanych z udzielaniem pacjentowi świadczeń zdrowotnych innym osobom wykonującym zawód medyczny, uczestniczącym w udzielaniu tych świadczeń; gdy zachowanie tajemnicy może stanowić niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia pacjenta albo życia lub zdrowia innych osób. Osoby wykonujące zawód medyczny są związane tajemnicą również po śmierci pacjenta.
5. Prawo do leczenia bólu
Podczas udzielania świadczeń zdrowotnych podmiot jest zobowiązany podejmować działania polegające na określeniu stopnia natężenia bólu, leczenia bólu oraz monitorowania skuteczności tego leczenia.
6. Prawo do poszanowania intymności i godności
Świadczenia zdrowotne powinny być udzielane pacjentowi z poszanowaniem intymności i godności. Prawo do poszanowania godności obejmuje także prawo do umierania w spokoju i godności.
7. Pacjent ma prawo, aby przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych towarzyszyła mu osoba bliska, małżonek lub osoba pozostająca z pacjentem we wspólnym pożyciu, krewny, czy też każda inna osoba wskazana przez pacjenta. Rodzic ma prawo być obecny przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych jego dziecku. Personel medyczny może odmówić obecności osoby bliskiej jedynie w przypadku prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub ze względu na bezpieczeństwo zdrowotne pacjenta - odmowa musi zostać odnotowana w dokumentacji medycznej.
8. Prawo do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego
Pacjent ma prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami. Pacjent ma prawo do odmowy kontaktu osobistego z innymi osobami. Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej – tj. opieki, która nie polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w tym także opiekę sprawowaną nad pacjentem małoletnim albo posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz nad pacjentką w warunkach ciąży, porodu i połogu. Prawo to daje możliwość m.in. towarzyszenia pacjentce przy porodzie. Przez dodatkową opiekę pielęgnacyjną sprawowaną nad pacjentem małoletnim lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności rozumie się również prawo do pobytu wraz z nim przedstawiciela ustawowego albo opiekuna faktycznego. Jeżeli realizacja tego prawa wiąże się z kosztami, jakie musi ponieść Szpital, może wtedy pobrać opłatę rekompensującą. Wysokość opłaty ustala kierownik podmiotu, uwzględniając rzeczywiste poniesione koszty. W przypadku dodatkowej opieki pielęgnacyjnej sprawowanej nad pacjentem małoletnim lub posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności przedstawiciel ustawowy albo opiekun faktyczny nie ponosi kosztów realizacji praw.
9. Prawo do dokumentacji medycznej
Pacjent ma prawo do dostępu do dokumentacji medycznej dotyczącej jego stanu zdrowia oraz udzielanych mu świadczeń zdrowotnych. Dokumentacja medyczna jest udostępnianaa: 1) do wglądu, w tym także do baz danych w zakresie ochrony zdrowia, w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych, z wyłączeniem medycznych czynności ratunkowych, albo w siedzibie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, z zapewnieniem pacjentowi lub innym uprawnionym organom lub podmiotom możliwości sporządzenia notatek lub zdjęć 2) poprzez sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku 3) poprzez wydanie oryginału za potwierdzeniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu, na żądanie organów władzy publicznej albo sądów powszechnych, a także w przypadku gdy zwłoka w wydaniu dokumentacji mogłaby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia pacjenta 4) za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej 5) na informatycznym nośniku danych. Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych ma obowiązek udostępnienia dokumentacji medycznej pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta. Po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna jest udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia lub osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym.
10. Prawo do zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza
Pacjent ma prawo do zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza jeżeli nie zgadza się z treścią opinii albo orzeczenia wydanego przez lekarza, a postępowanie odwoławcze w odniesieniu do opinii i orzeczeń nie jest uregulowane w odrębnych przepisach prawa, może wnieść sprzeciw do Komisji Lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta.
11. Prawo do zgłaszania niepożądanych działań produktów leczniczych
Każde niekorzystne i niezamierzone działanie produktu leczniczego pacjent może zgłosić: osobie wykonującej zawód medyczny, Prezesowi Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, podmiotowi odpowiedzialnemu za wprowadzenie produktu leczniczego do obrotu.
12. Pacjent ma prawo do opieki duszpasterskiej.
W sytuacji pogorszenia się stanu zdrowia lub zagrożenia życia pacjenta należy umożliwić mu kontakt z duchownym jego wyznania.
13. Pacjent ma prawo do bezpłatnego przechowywania rzeczy wartościowych w depozycie.
14. Pacjent ma prawo do złożenia skargi jeżeli jego prawa zostały naruszone lub są niewłaściwie realizowane.
Biuletyn Informacji Publicznej 
